تاثیر مشارکت مردم در برنامهریزی و مدیریت جامع آبخیز (مطالعه موردی: آبخیز ده داوود)

تحقیق حاضر بر روی آبخیز ده داوود که یکی از زیرحوضههای سد کمال صالح استان مرکزی است انجام شدهاست. بدون شک رویکرد مدیریت یکپارچه آبخیز ده داوود بیش از اینکه بر روی کمیت و کیفیت آب مخزن سد کمال صالح تأثیرگذار باشد باعث بهبود وضعیت بهره بردارن آبخیز میشود. تجزیه و تحلیل نتایج این تحقیق با استفاده از مدل های تصمیم گیری جامع آبخیز MCDM صورت گرفت. نتایج اولویتبندی با روش امتیازدهی دلفی و همچنین بر اساس آزمون حساسیت در صورتی که تاکید بیشتر بر روی هر یک از اقدامات فیزیکی، اقتصادی، اکولوژیکی باشد، سناریو برتر بانکتبندی همراه با درختکاری شناخته شد و این سناریو با در نظر گرفتن معیار یکسان نیز سناریو برتر میباشد. اما نکته قابل توجه این است که این سناریو با وجود هزینه کم و در آمد بالا، جلوگیری از سیل و ایجاد تنوع زیستی خوب و دیگر مزایا از دیدگاه مردم پسندیده نیست چرا که سازمان مربوطه در احداث بانکتها دقت لازم را نداشته بود و این سناریو بذرپاشی بود که از نظر بهرهبرداران برتر شناخته شد. با توجه به نتایج فوق مشاهده میشود که استفاده از مدلهای تصمیمگیری جامع آبخیز میتواند به طور موثری در بهینهسازی پروژهها کاربرد داشته باشد و از صرف هزینه های بیهوده در مکان هایی که در اولویتهای پایینتری قرار دارند، جلوگیری کند و با توجه به نتایج پرسشنامه، موفقیت در کاربرد این روشها مستلزم ارتباط ادارات مربوطه بخصوص منابع طبیع ی با مردم و تلاش در افزایش آگاهی بهرهبرداران است.

کلیدواژه ها:

مشارکت مردم ، مدیریت جامع ، سناریوهای مدیریتی ، ده داوود