استفاده از سطوح نفوذ ناپذیر در طبقه بندی پوشش اراضی و تأثیر آن بر رواناب های شهری مطالعه موردی: شهر اصفهان

با توجه به اینکه شهرنشینی فرآیند اجتناب ناپذیری است، می توان با برنامه ریزی پوشش اراض ی، رشد شهری را درمناسب ترین جهت هدایت کرد؛ تا ضمن برآورده شدن نیازهای ساکنان شهرها، منابع طبیعی، ار اضی اطراف شهرها و زمین های کشاورزی نیز حفظ گردند. سطوح نفوذ ناپذیر یکی از شاخص های مهم شهری شدن هستند. این سطوح تأثیر ات زیادی بر اکولوژی شهری از جمله : محدودیت در تصفیه و نفوذ آب در خاک، افزایش رواناب های آلوده و افزایش فرسایش در پایین دست حوزه آبخیز را به دنبال دارند. در سال های اخیر، داده های سنجش از دور در شناسایی و آنالیز تغییرات پوشش اراضی به طور وسیع به کار گرفته شده اند. در این مطالعه به منظور بررسی تغییرات سطوح نفوذ ناپذ یر از تصاویر سنجندهAWiFs و MSSکه به ترتیب متعلق به سال های 1351 و 1387 شهر اصفهان بودند، استفاده شد. در ابتدا با استفاده ازروش طبقه بندی شبکه عصبی مصنوعی نقشه سطوح نفوذ ناپذیر شهر به سه طبقه مناطق مسکو نی، جاده وخیابان وسایر اراضی طبقه بندی شد. سپس مساحت سطوح نفوذ ناپذیر طی بازه زمانی 36 سال مورد مقایسه قرار گرفت . نتایج، رشد 2درصدی مناطق مسکونی و 22 درصدی جاده و خیابان وافزایش تأثیرات نامطلوب سطوح نفوذ ناپذیر رانشان داد

کلیدواژه ها:

سطح نفوذ ناپذیر ، سنجش از دور ، افزایش رواناب ها