بررسی عوامل انسانی در تخریب تالاب بیشه دالان بروجرد لرستان

بیشه دالان در فاصله 10 کیلومتری در جنوب شهرستان بروجرد بین روستاهای چگنی کش ، بوریاباف وکپرجودکی در حاشیه رودخانه تیره با مساحت تقریبی 914 هکتار که امروزه قسمت کوچکی به صورت توده ای از درختچه های گزTamarix وعلفزارهایی که بیشتر گرز (بوریاTypha australis می باشد . دشت سیلاخور به دلیل قرارگرفتن در میان ارتفاعات دور تا دور آن سرابها و چشمه های زیادی ظهور پیدا نموده اند که رودخانه تیره را تشکیل می دهند بطوری که ماکزیمم سیلابی آن 49/7 متر مکعب بر ثانیه در سال آبی1365-64 طی دوره آماری 1354-75 گزارش گردیده است .از جمله این سرابها که به داخل بیشه دالان میریزند و در فصول کشاورزی مورد مصرف زراعی روستائیان اطراف آن قرار میگیرد سراب چگنی کشی ، سراب شور ، بوریا باف ، برد کل ، چنارستان میباشد . وجود رودخانه سیلاخور که در سراسر دشت جریان دارد سبب تامین آب 468 حلقه چاه عمیق ، 398 حلقه چاه نیمه عمیق ، 987 رشته قنات و 1286 چشمه امکان که زراعت فاریاب را در حد مطلوب فراهم آورده است بطوریکه بیش از 75 درصد اراضی دشت زیر کشتهای آبی قرار دارد. در سالهای اخیر میزان سطح کشت آبی از جمله کشت برنج در منطقه هر چه بیشتر شده و همین امر موجبات خشک شدن بیشه دالان را تسریح نموده است .همچنین خشکسالی در سالهای 1378 به بعد ونیز افزایش استفاده از آبهای جاری دشت به دلیل گسترش کشت های آبی چون برنج وخیار وغیره و نیز ازدیاد برداشت آب از لایه های سطحی از طریق چاههای مختلف در دشت از دلایل دیگر خشک شدن و تخریب بیشه دالان می باشد

کلیدواژه ها:

آلودگی و تخریب ، بیشه دالان بروجرد ، لرستان ، ایران