تعیین منشا آلودگی آبهای زیرزمینی با استفاده از الگوریتم ژنتیک بسط یافته توسط تکنیکهاو عملگرهای پیشرفته

تعیینمنشا آلودگی درآبهای زیرزمینی نیازمند حل مساله معکوس است با توجه به خطا و نقصان در داده های مشاهداتی فضای تصمیم متغیرها پیچیده و ناپیوسته است تکنیکهای بهینه سازی کلاسیک روشهای غیرخطی و تکنیکهای مرکب جهت حل مساله معکوس به کاررفته اند مشکلاتی چون ناپیوستگی هزینه محاسبات بالا و رفتار بد دامنه تعریف در نزدیکی جواب مساله کاربرد این روشها را محدود کردها ست هر چند روش غیرخطی مانند الگوریتم ژنتیک قابلیت رفع چنین مشکلاتی را دارد تکنیک ها و عملگرهای پیشرفته مانند ژنوتیپ دوگانه غلبه و تئوری موقعیت و گونه و انتخاب مناسب پارامترهای الگوریتم می تواند باعث رفع مشکلات مذکور می شود این تکنیکها به الگوریتم ژنتیک کمک می کند تا بهینه مطلب را در بین بهینه های موضعی فضای تصمیم بهتر پیدا کند از ارتباط خارجی جهت کاهش هزینه ها و ایجاد انعطاف پذیری لازم برای کاربرد تکنیک ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

منبع آلودگی ، مساله معکوس ، الگوریتم ژنتیک ، عملگرهای پیشرفته