تحلیل نشانه شناساه تجلی آب در معماری مساجد عصر صفوی؛ با استناد به مسجد امام اصفهان

غنای محتوایی عناصر مساج، نشانگر قابلیت های این سازه اسلامی از منظر تحلیل معناکاوانه است هنرمند مسلمان ابعاد صوری را واسطه ای برای جهش روحی به عالم حقیقت و معنا قرار داده است مهم ترین شاخصه معماری اسلامی منابع الهام آن است این منابع الهام (قرآن و سیره نبوی) باتاباننده غنای محتوایی معماری اسلامی و عامل انتقال پیام هنری به مخاطب است هدف این مقاله بررسی آب به عنوان یکی از عوامل انتقال پیام در معماری مساجد با توجه به این منابع الهام است. حضور آب در معماری اسلامی به ویژه در مسجد؛ نه تنها آن را عاملی فیزیکی برای تطهیر عابدی قرار می دهد. از دیدگاه نشانه شناسانه به نقش آب، این عنصر ارزشمند در معماری مسجد نگاه کرده و به تحلیل مفاهیم نمادین و معانی روحانی آن در این اثر هنری پرداخته است و گردآوری مطالب آن با استفاده ازاسناد و مدارک و تنظیم آن به شیوه ی توصیفی و تحلیل صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، آب معماری اسلامی ، مسجد امام اصفهان