مدلسازی و بهینه سازی عملکرد یک نیروگاه خورشیدی با اهداف حداکثر پایداری تولید و حداکثر سود حاصله

مقاله حاضر به مدل سازی و بهینه سازی عملکرد یک روزه نیروگاه خورشیدی با سیستم ذخیرهسازی انرژی گرمایی می‏پردازد. مدلسازی از طریق حل مجموعه معادلات حاکم به روش نیوتن رافسون صورت گرفته و با انتخاب مطالعه موردی نیروگاه Andasol-1 در اسپانیا، نتایج حاصله از طریق مقایسه با نتایج موجود در منابع، صحت‏سنجی شده است. بهینه‏سازی عملکرد نیروگاه با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام یافته که در آن حداکثر زمانهای تولید در طول روز و حداکثر سود حاصله به عنوان دو تابع هدف مجزا در نظر گرفته شده اند. نتایج حل بهینه با تابع هدف حداکثر زمان‏های تولید، حاکی از این است که با استفاده از سیستم ذخیره ساز گرما، امکان تولید حتی در زمان‏های بدون تابش نیز فراهم گردیده و باعث افزایش مدتزمان عملکرد نیروگاه و کاهش زمان‏های خاموشی آن و درنتیجه افزایش پایداری شبکه خواهد شد. همچنین نتایج مربوط به تابع هدف حداکثر سود حاصله نشان داد که انرژی گرمایی در زمان‏های باارزش پایین‏تر برق، در سیستم ذخیرهسازی ذخیره گردیده و در زمان‏های با ارزش بالاتر، به منظور حداکثر تولید توان مورد استفاده قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نیروگاه خورشیدی ، سیستم ذخیره ساز گرما ، مدل سازی ، بهینه‏سازی ، الگوریتم ژنتیک