غفلت از انرژی خورشیدی در سالهای بی آبی خوزستان

امروزه انرژی های نو به رغم ناشناخته ماندن، به سرعت در حال گسترش و نفوذ است و غفلت از آن غیرقابل جبران خواهد بود. درسالهایی که با بی آبی دست و پنجه نرم می کنیم بهترین راهکار برای خروج از شرایط بحرانی توجه به انرژی خورشیدی است. با وجود خشکسالی هایی که کشور ما در چند سال اخیر به شدت با آن مواجه است که یکی از نتایج آن کاهش نزولات جوی و کمبود همیشگی آب به خصوص در پشت سدهای خوزستان به منظور تولید برق است، لزوم استفاده از انرژی جایگزین به شدت در استان احساس می شود. از سوی دیگر، استان خوزستان از شرایط مناسبی برای استفاده از انرژی خورشیدی برخوردار است چون اغلب روزهای سال، آفتاب مناسب در این استان می تابد و استفاده از انرژی خورشیدی را با وجود هزینه بالا، به صرفه کرده است. همچنین استان خوزستان نیز با دارا بودن پتانسیل به طور متوسط سالیانه، ۳۰۰ روز خورشیدی با تابش روزانه تقریبی پنج کیلو وات ساعت و بیابان های غیر قابل کشت توانایی قابل قبولی را در تولید برق دارد. نامگذاری سال 2015 از سوی یونسکو به نام سال جهانی نور، نشان از اهمیت این موضوع دارد و پیش بینی آژانس بین المللی انرژی این است که تا سال 2050 میلادی انرژی خورشیدی به بزرگترین منبع تولید برق در جهان تبدیل خواهد شد. هدف از انتشار این مقاله، معرفی و بالا بردن جایگاه پروژه های تولید انرژی خورشیدی، در استان خوزستان و همچنین نشان دادن موانع و مشکلاتی است که باید این قبیل پروژه ها بر آنها فائق آیند

کلیدواژه ها:

انرژی تجدید پذیر ، انرژی خورشیدی ، توسعه پایدار ، زیست محیطی