بررسی روند تغییرات متوسط درجه حرارت سالانه در ایستگاه های غرب ایران

پایش درجه حرارت سطح زمین نشان میدهد که متوسط درجه حرارت کره زمین از سال 1860 حدود 0/6 درجه سانتی گراد افزایش یافته است که تغییرات ماقبل 50 سال گذشته را می توان به Climate Variability ربط داد که امری کاملا طبیعی محسوب می شود در حالیکه تغییرات 30 الی 50 سال گذشته را می توان به انتشار گازهای گلخانه ای به خصوص دی اکسید کربن و ائروسول های سولفاته در اثر فعالیت های انسانی مربوط دانست که امری غیرطبیعی می باشد و Climate Change نامیده می شود امروزه به منظور تحلیل تغییرات اقلیمی توجه خاصی به سری های زمانی دمایی معطوف شده است دما از موثرترین عناصر اقلیمی است که در تعین نقش و پراکندگی دیگر عناصر اقلیمی نیز موثر بوده و از مولفه های اصلی در پهنه بندی و طبقه بندی اقلیمی محسوب می شود در این مطالعه به منظور اشکارسازی روند تغییرات متوسط درجه حرارت در مقیاس بلندمدت اقدام به تجزیه و تحلیل سری های زمانی متوسط دمای سالانه در 19 ایستگاه در غرب ایران شد و پس از بررسی داده ها از نظر صحت و عدم وجود داده های پرت و اطمینان حاصل نمودن از کیفیت امار با استفاده از ازمونهای پارامتری و ناپارامتری اقدام به تجزیه و تحلیل امار شد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، روند سری های زمانی ، ازمون ناپارامتری ، ازمون من - کندال