بررسی عوامل ایجاد بحران خشکسالی در خوزستان و ارائه ی راهکار در این زمینه

خشکسالی یک خطر بی سروصدا در طبیعت است و منشاء اصلی آن کمبود بارش طی یک دوره طولانی از زمان است که معمولا یک فصل یا بیشتر میباشد. تعداد کل آسیب دیدگان از خشکسالی سالهای 1966 تا 1988 بالغ بر 1/5 میلیارد نفر بوده که 52% از آسیب دیدگان از بلایای طبیعی را تشکیل میدهد.امروزه یک سوم از جمعیت جهان از نظر آبی در مضیقه هستند وتا سال 2025 از هر سه نفر، 2 نفر با کمبود آب مواجه خواهند بود.خوزستان با میزان بارندگی 255 میلیمتر در سال و میزان تبخیر 2044 میلیمتر در سال جزء مناطق گرم ایران محسوب میشود.با توجه به مطالعات صورت گرفته متوجه شدیم که خوزستان در سال 1389 شدیدترین خشکسالی رادریکصدسال گذشته تجربه خواهدکرد که ازنوع خشکسالی اقلیمی میباشد و آثارآن درسالهای اخیر برمنابع آب - مراتع - کشاورزی چشم گیر بوده است. لذا باید تهدیدهایی مانند پدیده ی خشکسالی را با ارائه ی راهکارهای علمی به فرصت تبدیل کنیم که یکی از اقدامات مهم در این زمینه تشکیل ستاد خشکسالی میباشد.کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به یک میزان از خشکسالی آسیب نمیبینند و این نه به خاطر تفاوت در اقلیم است بلکه به علت تفاوت در مدیریت آنها میباشد .مدیریتی که هم اکنون برای جلوگیری و مقابله با خشکسالی در جریان می باشد ساخت سدهای بیشتر،افزایش پروژه های شیرین کردن آب و انجام حفاری ها است در نتیجه اعمال این نوع مدیریت نه تنها مشکل حل نخواهد شد بلکه بهره برداری بیش از حد و ناپایدار از منابع آبی و نهایتا تشدید مشکل را نیز به دنبال خواهیم داشت.دولت ها برای متوقف کردن خشکسالی می بایست سه دسته از راهکار ها را در دستور کار خود قرار دهند:الف -مدیریت تقاضا،ب -مدیریت عرضه ،ج - مدیریت یکپارچه و پایدار منابع آبی. واضح است که افزایش استحصال آب راهکار مناسبی نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

استان خوزستان ، خشکسالی ، بحران آب ، خشکسالی اقلیمی ، گردوغبار