مسعود تابش - استادیار گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه تهران
روزبه جواهری کوپایی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران دانشکده فنی دانشگاه تهران

با توجه به استفاده بی رویه و روزافزون از منابع آب زیرزمینی و روند جایگزینی این منابع در زمان طولانی، کمبود منابع آب زیرزمینی _ که در اغلب مناطق کشور منبع اصلی آب شیرین می باشد عارض گردیده و ضرورت ایجاد طرحهای تغذیه مصنوعی نمایان می شود. اکثر منابع آبی مورد استفاده برای طرحهای تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی، جریانهای فصلی و نامنظم می باشد که یکی از خواص و مشخصه های مهم آن همراه داشتن رسوب فراوان است. رسوب موجود در این آب ها هنگام ته نشینی در حوضچه های تغذیه باعث کورشدگی حوضچه ها و کاهش نفوذ پذیری آنها گردیده و بعضًا در پایان اولین دوره بهره برداری استفاده مجدد از این حوضچه ها و طرح مورد نظر عم ً لا غیر ممکن شده و طرح از حیز انتفاع خارج می گردد. تاکنون راههای گوناگونی برای جلوگیری از این موضوع پیشنهاد و بررسی شده است. برای مثال یکی از راههای مطرح شده پیش پالائی آب مورد استفاده در چندین حوضچه قبل از رسیدن به حوضچه تغذیه می باشد. این روش علیرغم آنکه یکی از کارآمدترین روش های موجود برای جلوگیری از کورشدگی می باشد لیکن بطور کامل قابلیت عاری کردن آب از رسوب را نداشتند، فلذا باز هم مسئله کورشدگی پیش خواهد آمد. همچنین هزینه احداث این طرحها و حوضچه های ترسیب نیز زیاد میباشد. یکی از روش های با مقابله با کاهش نفوذپذیری حوضچه های تغذیه استفاده از نوعی پوشش ثانویه برای خاک می باشد.در این مقاله طرح اثرات متقابل نوع پوشش خاک و غلظت رسوب مواد معلق موجود در آب بر روی نفوذپذیری خاک بسترحوضچه های تغذیه مصنوعی مورد بررسی قرار گرفته است.از چهارنوع پوشش و چهار مقدار غلظت مواد معلق بر روی قطعه زمینی از بقایای مسیر قبلی رودخانه کن در جنوب غربی تهران استفاده شد. پوشش ها، کود کمپوست(بازیافتی)، فیلتر دانه بندی

تغذیه مصنوعی _ سفره های آب زیرزمینی _ کورشدگی _ نفوذ _ رسوب