عبدالرضا رضایی ارجرودی - کارشناس ارشد راه و ترابری، پژوهشکده حمل و نقل وزارت راه و ترابری

در حال حاضر تعداد معلولین در جهان، یک درصد از کل جمعیت را به خود اخ تصاص داده اند. بدلیل چنین روندی مسائل عدیده ای در حل مشکلات عمومی معلولین به عنوان یک قشر قابل توجه محسوس می باشد، زیرا به تناسب رشد جمعیت، معلولیتها نیز در ابعاد مختلف رشد داشته اس ت. از طرفی مشکلات ناشی از نواقص و کمبودهای سیستم حمل و نقل شهری به صورت ترا فیک نا مطلوب با عوارض ناخوش آیند و مضر جلوه گر می شو د. هرشهروندی در زندگی روزمره خویش به نوعی با این مشکل مواجه است، معلولین که به عللی دچار ناتوانی یا کم توانی جسمی و یا ذهنی شده اند، در مقایسه با افراد سالم با مشکلات بیشتری در این رابطه مواجه می باشن د. در برنامه ریزی حمل و نقل، یکی از عواملی که مورد ملاحظه قرار می گیرد، مسائل و نیازهای معلولین می باش د. زیرا، یک نفر معلول نیز حق دارد، همانند سایر افراد جامعه، از تسهیلات آموزشی، درمانی، فرهنگی وغیره بهره مند شو د. نا بسامان بودن فضای کالبد شهر و عدم انطباق آن با نیاز ها و خواسته های این گروه باعث منزوی شدن آنها می شود که در بلند مدت خسارتهای اجتماعی و اقتصادی عظیمی وارد می ساز د. فراهم آوردن وسایل رفت و آمد معلولین ازجمله وسایلی است که نه تنها مسئولین و مربیان توانبخشی، بلکه مسئولین و طراحان، کارخانه داران و سازندگان و حتی قانونگذاران نیز باید آن را در نظر داشته باشن د. لذا در این مقاله ضمن معرفی احتیاجهای خاص معلولین ومشکلات جابجایی آنها، راهکارهایی برای بهبود وضع حمل ونقل معلولین در شهر ارائه خواهد شد.

برنامه ریزی، حمل و نقل، مشکلات، معلولین، شهر