نجمه یرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد ابیاری و زهکشی ، دانشگاه شیراز، دانشکده کشاورزی
علی اکبر کامگارحقیقی - دانشیار دانشگاه شیراز، دانشکده کشاورزی، بخش مهندسی آب
علیرضا سپاسخواه - استادیار دانشگاه شیراز، دانشکده کشاورزی، بخش مهندسی آب

زعفران (Crocus sativus L.) یکی از گیاهان مهم چند ساله در ایران می باشد . دوره رشد زعفران در پائیز، زمستان و بهار است، که این امر زعفران را در زمره گیاهان پر طرفدار در مناطقی با منابع آب محدود قرار داده است. با این حال با توجه به محدودیت منابع آب، مدیریت آبیاری زعفران برای مصرف بهینه آب آبیاری بسیار ضروری می باشد. ضریب گیاهی که بصورت نسبت تبخیر – تعرق بالقوه گیاه به تبخیر – تعرق پتانسیل گیاه مرجع تعریف شده است. برای محاسبه نیاز ابی زعفران لازم می باشد. این تحقیق به محاسبه تبخیر – تعرق بالقوه و ضریب گیاهی زعفران در سال زراعی 86-85 با استفاده از لایسیمتر های بیلان آبی پرداخته است. تبخیر – تعرق بالقوه زعفران و تبخیر – تعرق بالقوه گیاه مرجع با روش پنمن فائو در منطقه باجگاه به ترتیب 524 و 811 میلی متر در طی فصل رشد بدست امد. ضریب گیاهی زعفران در دوره ابتدایی رشد، دوره میانی و انتهایی به ترتیب 0/41، 0/95، 0/335 محاسبه شده است.

زعفران ، تبخیر - تعرق بالقوه زعفران ، تبخیر - تعرق بالقوه گیاه مرجع ، ضریب گیاهی