علی اکبر یوسفی - گروه پلاستیک، پژوهشکده فرآیند، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
ناصر رمضانی - انجمن قیر و آسفالت ایران، وزارت راه و ترابری

در این تحقیق اثر اصلاح قیر با دو پلیمر پلی اتیلمن سبک (LDPE0200) و کوپلیمر اتفاقی استایرن – بوتادین (SBR 1712) هر دو از تولیدات داخل کشور روی خواص قیر 60/70 پالایشگاه اصفهان ومخلوطهای آسفالتی حاصله مطالعه شدند. ابتدا درصد پلیمرها در قیر بهینه سازی شد و سپس مصالح سنگی با قیر خالص و قیرهای اصالح شده با 60%LDPE یا 6%LDPE+3%SBR اندود شدند. خواص آسفالت های تهیه شده از قیر خالص و قیرهای پلیمری مقایسه شدند. چنین مشاهده شد که استحکام و روانی مارشال مخلوط های آسفالتی در حضور پلیمر به ترتیب افزایش و کاهش می یابند. این مشاهدات بیانگر مقاومت بیشتر در برابر متراکم شدن هستند. آزمون ویل ترک نشان دهنده کارآیی بالاتر آسفالت های پلیمری در برابر شیار دار شدن در مقایسه با آسفالت معمولی می باشد. عمق شیار در مورد آسفالت معمولی در 8000 دور دستگاه برابر 11 میلیمتر می باشد در حالیکه عمق شیار آسفالت های پلیمری در همین دور در حدود 2 میلیمتر می باشد.

قیر ، پلی اتیلن ، آسفالت ، SBR ، مارشال ، ویل ترک