امیر کاووسی - دانشیار گروه و ترابری، دانشگاه تربیت مدرس
کامران رفیعی - دانشجوی دکتری راه و ترابری، دانشگاه تربیت مدرس

در روند فعلی کنترل و تضمین کیفیت (QA/QC) ساخت راه ها، معمولا پارامترهای خاصی برای ارزیابی کیفی ساخت پروژه های روسازی در نظر گرفته می شوند. این پارامترها شامل رعایت ضخامت طراحی لایه های روسازی، چگالی لایه ها، میزان قیر و دانه بندی مخلوط آسفالتی و در برخی موارد، تامین همواری سطح نهایی روسازی می باشند. اما این روند را نمی توان برای ارزیابی کیفیت عمومی ساخت یک پروزه و یا بررسی ارتباط متقابل بین این پارامترها، بکار گرفت. علاوه بر این، مقایسه کیفیت ساخت پروژه های مختلف و یا عملکرد پیمانکاران مختلف نیز بسیار مشکل می باشد. در این مقاله، شیوه ای برای ارزیابی کیفیت مقاطع روسایز تازه ساخت و یا پروژه های در حال بهره برداری ارائه شده است. در این شیوه، از یک شاخص کیفیت ساخت (CQI) بر اساس دانه بندی مصالح، ضخامت و داده های سازه ای لایه های روسازی استفاده شده است. CQI برای ارزیابی کیفیت عمومی ساخت روسازی بکار می رود و مقایسه بین پروژه ها و مقاطع روسازی های مختلف را آسان می سازد. CQI در اغلب موارد، همبستگی خوبی با پارامترهای سنتی کنترل کیفی، برقرار نموده است. این مساله نشان میدهد که کنترل کیفیت ساخت صرفا از طریق این پارامترها نیز قابل تحقق است. بعلاوه در نظر گرفتن پارامترهای سازه ای (نظیر داده های FWD) به عنوان بخشی از CQI، کارایی روند ارزیابی کنترل کیفیت ساخت را افزایش می دهد. تاثیر این پارامترها در مدل ارزیابی مذکور لحاظ شده است.

کنترل کیفیت ، تضمین کیفیت ، ساخت راه ، شاخص CQI ، دستگاه FWD