فرهاد احمدنیا - کارشناس ارشد عمران - خاک و پی
نادر محمودی نیا - کارشناس ارشد عمران - راه و ترابری

شیار افتادگی به تغییر شکلهای دائمی اطلاق می گردد که بصورت شیار فرو رفته در مسیر چرخ وسایل نقلیه و به موازات محور طولی راه دیده می شود. در این پروژه تحقیقاتی مخلوطهای آسفالتی گرم با دانه بندی های مختلف و با استفاده از دو روش طرح اختلاط مارشال و سوپرپیو تهیه شد و با استفاده از دستگاه شیار افتادگی ویل تراک، مقدار شیارافتادگی این مخلوطها پس از 8000 رفت و برگشت چرخ بارگذاری تعیین شد. در راستای اجرای پروژه ، سه مخلوط در محدوده دانه بندی شماره 3 و سه مخلوط در محدوده دانه بندی شماره 4 نشریه شماره 234 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، مطابق روش طرح اختلاط مارشال و همچنین چهار مخلوط با حداکثر اندازه اسمی 19 میلی متر و چهار مخلوط با حداکثر اندازه اسمی 12/5 میلی متر مطابق روش طرح اختلاط سوپرپیو، تهیه گردید. در پایان با بررسی داده های بدست آمده از جمله پارامترهای حجمی مخلوط ها (شامل فضای خالی مخلوط آسفالتی، فضای خالی مخلوط مصالح سنگی، فضای خالی مصالح سنگی درشت دانه، فضای خالی مصالح سنگی ریزدانه) و پارامترهای دیگر مخلوطها (دانه بندی و …) و نیز مقدار عمق شیارافتادگی، اثر عوامل مختلف بر مقدار شیار افتادگی مخلوطهای آسفالتی ارزیابی شد و با استفاده از پارامترهای فیزیکی – مکانیکی مخلوطهای آسفالتی به عنوان متغیرهای مستقل و مقدار عمق شیارافتادگی به عنوان متغیر وابسته مدلسای ریاضی تخمین مقاومت شیار افتادگی صورت گرفت.

شیار افتادگی جای چرخ ، روش طرح اختلاط سوپرپیو ، ویل تراک ، مدلسازی ریاضی