عبدالحسین نفیسی

چند وجهی بودن فناوری اطلاعات و ارتباطات وپیچیدگی نظام اموزش و پرورش، سبب شده که بهره گیری خردمندانه ا زتجربیات سایر کشورها در زمینه کاربرد فاوا در اموزش و پرورش کاری بسیار پیچیده دشوار باشد. در این مقاله کوشش شده است برای پرهیز از برداشت های شتاب زده و یا توام با شیفتگی که معمولا نسبت به نوآوری های آموزشی کشورهای توسعه یافته دیده می شود. از نتایج و یافته های مطالعه گسترده و پر دامنه ای که بر اساس اطلاعات سال 2001 از سوی انجمن بین المللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی با عنوان دومین مطالعه بین المللی فناوری اطلاعات در اموزش و پرورش صورت گرفته است از نوآوری های آموزش مبتنی بر فاوا بهره گیری شود. در این مقاله پس از معرفی بسیار مختصر ابعاد و پوشش، چارچوب مفهومی و جمع بندی یافته های مطالعه درباره فناوری اطلاعات در کلاس درس و در برنامه درسی که به شکل جداولی فشرده تهیه شده است. با توجه به مقتضیات، شرایط و چشم انداز اموزش و پرورش کشور، الزام ها و دستاورهای این مطالعه برای کاربرد فناوری اطلاعات در اموزش و پرورش ایران توصیف و تحلیل خواهد شد. کانون توجه در این بخش فرایند یاددهی – یادگیری و برنامه درسی خواهد بود. ابتدا به دستاوردها و الگوهای بدیلی که بر اساس این مطالعه به منظور بهره گیری از فاوا در کلاس درس می توانند در اختیار معلمان قرا رگیرند، پرداخته می شود. سپس الزام ها و دستاورهای برگرفته از این مطالعه برای مسئولان آموزش و پرورش، مدیران امور اجرایی و مدارس مورد بحث قرار می گیرد. در پایان الزام ها و دستاوردهای مطالعه برای سیاستگذاران و تصمیم گیران در سطح ملی ارایه خواهد شد.