حمیدرضا وثوقی فر - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
محمدرضا عدل پرور - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران

در این مقاله یک مدل ریاضی برای بررسی نحوة عملکرد بادگیرهای دارای تهویة خود به خودی ارائه شده است. عوامل متعددی بر نرخ هوا و دمای هوای خروجی از درون یک بادگیر تبخیر خود به خودی تأثیر دارند. از عوامل ذکر شده می‌توان به سرعت هوای محیط، ارتفاع و سطح مقطع بادگیر، مساحت و ضخامت لایه‌های تبخیر در سیستمهای خاص، افت حباب تر (WDT- DBT) و سازة برج اشاره نمود. تأثیر فروافت، سرعت هوای باد، و سازة بادگیر بر الگوی گذر هوا از درون بادگیر، قابل توجه می‌باشند. عوامل ذکر شده در اوایل بعدازظهر به حداکثر مقدار و در هنگام شب به حداقل خود می‌رسند. مدل ریاضی ارائه شده در این مقاله، نحوة عملکرد بادگیرها را نشان می دهد. در مرحلة بعد ارزشیابی با توجه به معیارهای مستقل از دمای داخل خانه انجام شده است. برای این عمل عملکرد بادگیرهای تبریدی با شرایط مستقل از مشخصه‌های حرارتی مدل می‌گردد. نتایج مدلسازی ریاضی یک برج بادگیر تبریدی نشان می‌دهد، که عملکرد بادگیر تابعی از افت حباب تر، فرو افت دمای خشک جزئیات اجرائی و حرارتی سازة بادگیر می‌باشد. در پایان با استفاده از مدل کالیبره شده می‌توان نرخ هوای خروجی، دمای خنک شدة هوای ساختمان و سرعت هوا، را محاسبه نمود.

مدل ریاضی، بادگیر تبریدی، افت حباب تر