امیر نورجو - عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طب

در این پژوهش تاثیر کم آبیاری در زراعت چغندرقند مورد بررسی قرار گرفت . آزمایش بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی بصورت اسپلیت پلات با سه مقدار آب آبیاری ) % 100 ، % 75 و % 50 نیاز گیاه ) در کرتهای فرعی و سه دور آبیاری ) 7 ، 10 و 14 روز ) درکرتهای اصلی با چهار تکرار درسالهای 1378 - 79 در میاندواب اجرا ش د . تاثیر دور و سطوح مختلف آبیاری در عملکرد ریشه و شکر بسیار معنیدار بود ولی بر کمیت آن تاثیر معنی دار نداشت . بیشترین عملکرد ریشه و شکر به ترتیب 67 / 7 و 10 / 2 تن در هکتار از تیمار D7I100 و با 797 میلیمتر تبخیر و تعرق بدست آمد . 25 و 50 درصد کم آبیاری به ترتیب موجب کاهش 13 / 3 و 33 / 3 درصد عملکرد ریشه و 11 / 1 و 28 / 9 درصد کاهش عملکرد شکر شد و در مصرف آب به ترتیب % 22 / 5 و % 44 / 2 صرفه جویی شد . با افزایش دور آبیاری از 7 به 10 و 14 روز، عملکرد ریشه به ترتیب 3 / 5 و 8 / 6 درصد و مصرف آب به ترتیب 8 و 17 درصد صرفه جویی شد . کارایی مصرف آب در سطوح آبیاری % 100 ، % 75 و % 50 به ترتیب 8 / 4 ، 9 / 7 و 11 / 2 شد . تیمار D10I75 برای منطقه اجرای طرح توصیه شد . در این تیمار در مقایسه با تیمار D7I100 عملکرد ریشه و شکر به ترتیب 23 / 0 و 17 / 1 درصد کاهش یافته و در مصرف آب % 29 / 0 صرفه جویی شد WP1 ، WP2 و WUE در این تیمار به ترتیب 7 / 3 ، 9 / 1 و 9 / 7 بوده و مقادیر مذکور در تیمار D10I75 به ترتیب 6 / 8 ، 8 / 2 و 8.6 بدست آمد . رابطه خطی بین عملکرد و مقدار تبخیر و تعرق برقرار شد . متوسط ضریب واکنش چغندرقند ) 0 / 76 ( Ky تعین گردید

کم آبیاری، چغندرقند، بهرهوری مصرف آب، کارایی مصرف آب