سیف الله امین
محمدمهدی مقیمی
مسعود نوشادی
منوچهر مفتون

آب یکی از مهم ترین منابع طبیعی بوده که بدون آن حیات امکان پذیر نیست و اگر دستخوش آلودگی شود تأثیرات جبران ناپذیری بر محیط زیست و پیکره هستی خواهد داشت. نیتروژن و ترکیبات آلی و معدنی آن یکی از منابع آلوده کننده متمرکز و غیر متمرکز آب می باشند. یکی از ترکیبات معدنی نیتروژن که برای آبزیان مخصوصاً ماهی ها بسیار خطرناک است، آمونیاک غیر یونیزه است. در این تحقیق روند آلودگی آمونیاک غیر یونیزه بمدت 9 ماه در رودخانه کر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که در تمام دوره های نمونه برداری، غلظت آمونیاک غیر یونیزه در رودخانه بلافاصله بعد از پتروشیمی به شدت افزایش داشته (150-50 برابر) و بعد بتدریج کاهش می یابد و مقادیر آن در پایین دست پتروشیمی ( mg/L88/0-2/0)، بیشتر از استانداردهای توصیه شده است. بنابراین رودخانه کر، بشدت با این آلاینده آلوده می گردد بطوری که در بازة مورد مطالعه آثاری از حیات آبزیان وجود ندارد. عامل اساسی این آلودگی مجتمع پتروشیمی شیراز است و بقیه ورودی های آلاینده، نقش تشدید کنندگی را ایفا می نمایند.

آمونیاک غیر یونیزه، رودخانه کر، pH، دما، آبزیان