غلامرضا نبی بیدهندی
سعید گیتی پور
مصطفی ابوالفضل زاده

آلاینده های آلی پایدار (Persistent Organic Pollutant) ترکیبات آلی طبیعی یا مصنوعی بوده که در برابر تجزیه بیولوژیکی، شیمیایی و حتی پرتوها مقاوم می باشند. با اثبات قابلیت سرطانزایی و خطرناک بودن این مواد بررسی خصوصیات فیزیکی-شیمیایی آنها در محیط زیست از موارد مورد توجه متخصصان این امر در دنیا بوده. با توجه به ویژگیهای خاک به عنوان بستر رشد گیاهان و یک محیط متخلخل که در صورت آلوده بودن امکان نفوذ و نشت آلاینده ها را به آبهای زیر زمینی آماده می کند، شناسایی و اصلاح خاکهای آلوده به POPs از درجه بالای اهمیت برخوردار است. پس از تشخیص نیاز اصلاح زمین آلوده، مرحله‌ی بعدی مشخص کردن مناسب‌ترین تکنولوژی اصلاح می باشد. تکنولوژی‌های بسیاری جهت غلبه بر این آلودگیها در سطح جهانی پیشنهاد شده و مورد آزمایش قرار گرفته اند. در این مقاله تلاش شده است که روشها و تکنولوژیهای حرارتی حذف این مواد از خاک، مزایا و معایب آن با توجه به تجربه استفاده در دیگر کشورها بررسی شده است.

آلاینده های آلی پایدار، رفع آلودگی از خاک، روشهای حرارتی، سوزاندن