محمد فتاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بو¬علی¬سینا
منصور غلامی - دانشیار گروه باغبانی دانشگاه بوعلی سینا
محمود اثنی عشری - استاد¬یار گروه باغبانی دانشگاه بو¬علی¬سینا
علیرضا حسین پور - دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه بوعلی¬سینا

کلر و سدیم از عوامل شوری در اکثر خاک های شور ایران می باشند. از طرف دیگر کلر از عناصر ضروری در گیاه بوده و به عنوان یک عنصر ضد عفونی کننده نیز محسوب می شود. کودهای حاوی کلر اغلب بصورت آمونیم کلرید به عنوان منبع نیتروژنی، و دیگری به صورت کلرید پتاسیم به عنوان منبع پتاسیم مصرف می شوند و ضمناً تاثیر منفی روی رشد عوامل بیماری زا هم دارند. لذا اضافه کردن آنها به آب آبیاری و محلول های غذایی به شرط نداشتن آثار منفی در گیاه ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق تاثیر یون کلر بر روی رشدبوته‌ها، عملکرد میوه و محتوای کلروفیل برگی و برخی شاخص های کیفی توت فرنگی مورد بررسی قرار گرفت، سه نوع محلول‌ غذایی مختلف با استفاده از محلول پایه هوگلند و آرنون (1950) به عنوان تیمارهای آزمایشی ساخته شد. تیمار اول حاوی محلول غذایی هوگلند به عنوان شاهد، تیمار دوم کلرید پتاسیم به جای نیترات پتاسیم بود و منبع ازته آن با نیترات آمونیم جایگزین گردید، درتیمار سوم، محلول غذایی تیمار دوم به همراه 1/5 میلی مول بر لیتر کلرید منیزیم مورد استفاده قرارگرفت. عملکرد بوته‌ها در محلول دوم که حاوی کلرید پتاسیم به همراه نیترات آمونیم و کلرید منیزیم بود بیشتر از سایرین گردید. اندازه میوه و محتوای کلروفیل برگی با تغییر نوع نمک ها در محلول ها اختلاف معنی داری نداشت. با وجود این، استفاده از غلظت 1/5 میلی‌مول بر لیتر کلرید منیزیم در محلول 3 باعث افزایش ارتفاع بوته‌ها و افزایش عملکرد در گیاه شد. نتایج این تحقیق نشان میدهد ، اضافه کردن یون کلرید در سیستم تغذیه ای گیاه توت فرنگی هیچ تاثیر منفی روی میزان کلروفیل و کیفیت میوه ندارد.

کلر ،توت فرنگی ،ضدعفونی کننده ،رشد ،کیفیت