ندا کاوه کار - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه
سامان جوادی پیربازاری - دانشجوی دکتری مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت
کورش محمدی - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهرا

آب‌های زیرزمینی مهمترین قسمت منابع آب دنیا را شامل می شوند که توسط چاه‌ها و قنات‌ها و زهکش‌ها قابل جمع‌آوری است و یا بطور طبیعی از طریق تراوش یا چشمه‌ها در سطح زمین جریان پیدا می‌کند. به منظور دستیابی به یک روش مناسب و مؤثر برای حفاظت منابع آب زیرزمینی از آلودگی هائی که در آینده آنرا تهدید می کند، سیستم های ارزیابی آسیب پذیری سفره های آب زیرزمینی توسعه یافته اند. این روش ها براین اساس هستند که بعضی از مناطق دارای استعداد بیشتری برای آلوده شدن نسبت به سایر مناطق می باشند. در این تحقیق، دو روش مرسوم یعنی DRASTIC و GOD برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان آستانه-کوچصفهان در استان گیلان استفاده گردید تا ضمن تعیین نقاط حساس به آلوده شدن، مقایسه این دو روش صورت گرفته و مزایا و معایب آنها مشخص گردد. نتایج به دست آمده نشان داد، که در روش DRASTIC بیشتر مناطق در طبقه متوسط و زیاد قرار میگیرند، در حالیکه در روش GOD طبقه ناچیز و کم از وسعت بیشتری برخوردار هستند. با توجه به بالا بودن سطح ایستابی در منطقه مورد نظر و تغذیه زیاد از سطح، نتایج روش DRASTIC منطقی تر به نظر می رسد که علت آن می تواند استفاده روش DRASTIC از تعداد پارامتر بیشتر برای محاسبه شاخص باشد. لذا این روش برای استفاده در منطقه مورد مطالعه توصیه می گردد.

آسیب پذیری آب زیرزمینی، DRASTIC ،GOD ، آبخوان آستانه-کوچصفهان