جواد میردار - عضو هیات علمی دانشگاه زابل
اسحق زکی پور
علی ارشدی
پرویز زارع

به منظور تعیین کیفیت آب مخزن چاه‏نیمه شماره یک منطقه سیستان، به عنوان تنها منبع آب شرب شهرهای زابل و زاهدان، در استان سیستان و بلوچستان که از طریق رودخانه هیرمند تغذیه می‏شود، با تعیین 4 ایستگاه درنقاط مختلف این مخزن، بصورت ماهیانه از فروردین ماه 1385 لغایت اسفند ماه 1385، اقدام به نمونه‏برداری گردید. در طی این بررسی فاکتورهای متفاوتی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب شامل: دمای آب، شفافیت، سختی موقت وکل، قلیائیت،اکسیژن محلول، BOD5، pH، هدایت الکتریکی، شوری، کل ذرات، کل ذرات معلق، کل ذرات محلول، عمق، و برخی از عناصر غذایی (منیزیم، مس،کلسیم، آهن، نیترات، فسفات) به صورت ماهیانه مورد سنجش قرار گرفت. در این مطالعه مشخص گردید که میانگین سالیانه دما، سختی کل، اکسیژن محلول، شفافیت، قلیائیت(متیل ارانژ)،pH ،BOD5 ، Ec ، کل ذرات و شوری آب چاه نیمه به ترتیب ( 5/5 ±)43/17 درجه سانتیگراد، (163 ±) 09/328 میلیگرم در لیتر کربنات کلسیم، (435/0±)93/9 میلیگرم در لیتر، (12 ±) 6/59 سانتیمتر،(9/16 ±) 17/228 میلیگرم در لیتر کربنات کلسیم‏، (687/0 ±)95/7‏، (5/3 ±)94/7 میلیگرم در لیتر، (65/123 ±)6/58 میکرو‏زیمنس در سانتیمتر،(641 ±)800 میلیگرم در لیتر،و(042/0±)385/0 گرم در لیتر بوده است. نتایج حاصله بیانگربالابودن برخی از فاکتورهای مورد سنجش دراین مخزن در بعضی از ماههای سال، نسبت به حد استاندارد مجاز آبهای آشامیدنی بوده که علت اصلی آن نیز به ورود نامنظم آب از طریق رودخانه هیرمند به این مخزن بر‏می‏گردد. همچنین مشخص گردید که مقادیر کلیه عناصر غذایی مورد سنجش، زیر حد استاندارد مجاز آبهای آشامیدنی بوده است.

کیفیت آب‏، استاندارد آب آشامیدنی‏، مخازن چاه نیمه‏،زابل ، سیستان و بلوچستان