مجید کرمانی
بیژن بینا

در مطالعه حاضر، کاربرد خاکستر سبوس برنج و کربن فعال جهت حذف فنل از محلولهای آبی مورد بررسی قرار گرفته است . در این تحقیق ، خاکستر سبوس برنج در سه دمای 300 ، 400 و 500 درجه سانتیگراد تهیه شد . مطالعات ناپیوسته سینتیکی و ایزوترم به منظور ارزیابی اثر زمان تماس، pH ، غلظت اولیه فنل و دوز جاذب صورت گرفت . مطالعات ناپیوسته سینتیکی نشان داد که به منظور جذب سطحی 10 mg/l فنل بر روی خاکسترهای سبوس برنج و کربن فعال گرانوله به زمان تعادل 5 ساعت نیاز می باشد . حداکثر ظرفیت جذب فنل توسط خاکسترهای سبوس برنج تهیه شده در سه دمای 300 ، 400 و 500 درجه سانتیگراد و کربن فعال گرانوله نیز به ترتیب معادل 0/951 ، 1 ، 0/989 و 1 میلی گرم فنل در هر گرم جاذب بدست آمد . نتایج نشان داد که pH بهینه به منظور جذب فنل توسط جاذبهای مورد مطالعه در دمای آزمایشگاه(21 ± 2 0 C) می باشد . مطالعات ناپیوسته آشکار ساخت که در حالت تعادل، ظرفیت جذب فنل با افزایش غلظت 5 معادل اولیه فنل (10-300 mg/l) ، افزایش و با افزایش دوز جاذب (1-10 g/l) ، کاهش می یابد . طبق مطالعات سینتیکی مشخص شد که عمل جذب فنل بر روی جاذبها به نوعی از واکنش درجه اول پیروی می کند . طبق نتایج مشخص شد که فرآیند جذب فنل بر روی خاکسترهای سبوس برنج تهیه شده در دو دمای 400 و 500 درجه سانتیگراد و کربن فعال گرانوله از مدل ایزوترم فروندلیچ و فرآیند جذب فنل بر روی خاکستر سبوس برنج تهیه شده در دمای 300 درجه سانتیگراد از مدل ایزوترم لانگمویر تبعیت می کند . ًنهایتا اینکه، این مطالعات نشان داد که از خاکستر سبوس برنج می توان به عنوان یک جاذب جدید و کارا به منظور حذف فنل از محلولهای آبی استفاده کرد .

جذب سطحی، فنل، محلول آبی، خاکستر سبوس برنج، کربن فعال گرانوله