محمدرضا صبور - استادیار دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران
مهدی قنبرزاده لک - دانشجوی دکتری مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدی

یکی از روشهای دفع زایدات عفونی مراکز بهداشتی - درمانی ( بدلیل درجة خطرزایی آن ) ، سوزاندن آنها در زباله سوزهای بیمارستانی و کنترل و تصفیة گازها و خاکستر خروجی از این پروسه می باشد . استانداردهای مختلف، محدودیتهایی بر میزان انتشار آلاینده های تولیدی در این روش قرار داده اند تا اثرات نامطلوب و خطرات ناشی از احتراق پسماندهای عفونی را تا حد قابل قبولی کاهش دهند . در این مقاله، پس از بررسی خصوصیات زایدات بیمارستانی و روشهای متداول در امحاء آنها، روش زباله سوزی و فاکتورهای انتشار آلاینده های CO ، SO2 ، NOx و ذرات معلق (PM) مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس اطلاعات آزمایشگاهی گازهای خروجی از دودکش زباله سوز یکی از بیمارستانهای استان تهران، بصورت موردی فاکتورهای انتشار آلاینده های آن محاسبه گردیده است . در ادامه، نتایج حاصله با یافته های دیگر محققان مورد ارزیابی قرار گرفته و راه حلهایی جهت کاهش انتشار آلاینده ها از زباله سوز مذکور ارائه گردیده است . با توجه به فقدان امکانات در کشور، تا کنون میزان انتشارات دای اکسین ها و فیورنهای خروجی از پروسة زباله سوزی بیمارستانی، اندازه گیری و آنالیز نشده است . در این مقاله با توجه به نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه مقدار تخمینی انتشار این آلاینده ها از زباله سوز مورد تحقیق، برآورد و با استانداردUS EPA، مورد مقایسه قرار گرفته است

مواد زاید جامد مراکز بهداشتی / درمانی، دفع، زباله سوزی، زباله سوز چند محفظه ای، فاکتور انتشار