نسترن ملازاده - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

حفظ محیط زیست بدون مشارکت همگانی مردم و بخش خصوصی امکانپذیر نمیباشد. مشارکت اجتماعی یک داد وستد اجتماعی دو سویه میان مردم است و با قبولاندن اندیشه های مسوولان بالادست تفاوت دارد و زمانی محقق میگردد که بی تفاوتی و بی مسوولیتی جایش را به احساس وابستگی، هم سرنوشتی و مسئولیت بدهد. مشارکت اعضای اجتماع درحفاظت محیط زیست به دلیل تفاوت در شخصیت و تفکر به طرق مختلف انجام میگیرد و موجب اقداماتی مانند کاهش مصرف و بهینه سازی، تفکیک مواد زائد، کنترل آلاینده‎های واحدهای صنعتی، خانگی و ... می شوند. طرحهای زیستمحیطی به صورت جامع شامل ساماندهی فعالیتهای خانوار، گروه‎های داوطلب، سازمانهای غیردولتی، بخش خصوصی، تعاونی و بخش دولتی میباشد. شرط لازم موفقیت پروژه‎های آموزشی و فرهنگسازی، مشارکت اجتماعی است. عواملی می‎توانند تداوم و بقای مشارکت اجتماعی را ارتقا بخشندکه شامل راهبردهای ارتباطی، حمایت مقامات، آموزش بانوان، استفاده از نقش زنان در فرهنگسازی زیستمحیطی خانواده‎ها، حمایت و قدردانی مقامات محلی از مشارکتهای مردمی، استفاده از سازمانهای غیردولتی به عنوان میانجی بین اجتماع و سهامداران حفاظت محیط زیست، تشریک مساعی بر ایجاد مشارکت بین سازمانهای مبتنی بر اجتماعات محلی و موسسه‎های کوچک و کاهش کشمکش مشروعیت سازمانهای مبتنی بر اجتماعات محلی با مقامات محلی، حمایتهای تکمیلی پس از اتمام پروژهها جهت بالا بردن آگاهی مردم. نمونه‎ حمایتهای تکمیلی کمکهای مالی، فنی، آموزش، حل مناقشات، آموزش زیستمحیطی و نظارت بر پروژه‎های اجرا شده می باشد. الگوی پیشنهادی جلب مشارکت مردم و بخش خصوصی مواردی مانند آموزش کودکان و فرهنگسازی ریشه‎ای توسعه پایدار زیستمحیطی، آموزش و آگاه کردن مردم در ترویج و حفظ فضای سبز، اهمیت منابع آب، اهمیت حفاظت کوهستانها، ترویج فرهنگ استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی، نکوهش مصرفگرایی، استفاده صحیح منابع انرژی، تفکیک و بازیافت، ایجاد نمایشگاهها و کارگاههای آموزشی محله‎ای، فعالیت بخش خصوصی تحت نظارت دولت در زمینه آموزش و مدیریت محیطزیست و .... می باشد

آموزش، فرهنگسازی، حفاظت زیستمحیطی، مشارکت، بخش خصوصی