سپیده دژکام - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه تبریز
علی رضازاده - مدرس دانشگاه پیام نور و کارشناس ارشد خرید شرکت نفت مناطق مرکزی ایران
مصطفی مشیری تبریزی - کارشناس روش ها، طبقه بندی و استانداردهای شرکت نفت مناطق مرکزی ایرا

توسعه‌ی پایدار مستلزم بهره‌برداری و استفاده‌ی درست از منابع پایه شامل منابع طبیعی، مالی و نیروی انسانی جهت رسیدن به الگوی مصرف بهینه به منظور تأمین نیازهای نسل‌های فعلی و آینده می‌باشد. از طرف دیگر، در عصر حاضر نیروی انسانی کارآمد اصلی‌ترین سرمایه‌ی هر سازمانی محسوب می‌شود. نیروی انسانی توانا هم به عنوان سرمایه‌ی اصلی در هر مجموعه و هم به‌عنوان به‌کارگیرنده‌ی سایر منابع و امکانات از جمله منابع طبیعی، جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده است. بنابراین سازمان‌ها برای افزایش عملکرد و کسب مزیت رقابتی ناگزیر از انطباق فرایند مدیریت منابع انسانی خود با سایر ابعاد مفهوم توسعه‌ی پایدار می‌باشند. اگرچه پژوهش‌های پیشین در این رابطه بعد اکولوژیکی را در متن حوزه‌های مدیریتی همانند بازاریابی و تولید ادغام کرده‌اند اما در مورد چگونگی تعامل بین ابعاد منابع انسانی و مدیریت زیست محیطی اطلاعات کمتری وجود دارد. با توجه به این مسأله هدف اصلی مقاله‌ی حاضر بیان ابعاد اصلی منابع انسانی و ارتباط آن با مراحل EMS می‌باشد. در راستای این هدف سعی شده است با مطالعه‌ی پیشینه‌ی موضوع در ادبیات داخلی و خارجی ضمن پیشنهاد مدلی جهت هماهنگ‌سازی فرایند مدیریت منابع انسانی شرکت‌ها با مدیریت زیست محیطی، خلاء پژوهشی موجود در این زمینه نیز مرتفع گردد

مدیریت منابع انسانی، مدیریت زیست محیطی، سیستم مدیریت زیست محیطی (EMS)