مقداد پیرصاحب - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ک
تارخ خدادادی
کیومرث شرفی
امیر کرمی

زمینه و هدف: یکی از روشهای حذف ترکیبات نیتروژنه، روش حذف بیولوژیکی در فرایندهای مختلف تصفیه فاضلاب بوده که روشی نسبتاً ارزان قیمت می باشد. هدف از این تحقیق بررسی روند تغییرات ترکیبات نیتروژن در طی فرآیند تصفیه فاضلاب در برکه های تثبیت می باشد.روش بررسی: در این تحقیق که 3 ماه بطول انجامید، بصورت هفتگی از فاضلاب خام، پساب خروجی برکه های بی هوازی، اختیاری اولیه و ثانویه و خروجی نهایی نمونه برداری شد و جمعاً 60 نمونه مورد آزمایش قرار گرفت. تعیین کل نیتروژن کجلدال (TKN) و نیتریت به ترتیب بر اساس روش آزمایش PAI-DK01 آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا و روش شماره 4500 روشهای استاندارد آزمایش آب و فاضلاب انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین کل نیتروژن آلی فاضلاب خام ورودی و خروجی از برکه تثبیت به ترتیب mg/l99/66 و mg/l54/34 می باشد و میانگین میزان نیتریت ورودی به سیستم برکه تثبیت و خروجی از آن به ترتیب mg/l265/0 و mg/l125/0 بود. بالاترین میزان حذف نیتروژن آلی مربوط به برکه بیهوازی با 17/21% و کمترین آن مربوط به برکه اختیاری ثانویه با 68/6% بود.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که برکه بیهوازی نقش مهمی در حذف ترکیبات نیتروژن آلی دارد. میزان نیتریت در خروجی از برکه بیهوازی افزایش یافته است که علت آن عدم وجود اکسیژن در برکه بیهوازی و تبدیل احتمالی نیترات به نیتریت می باشد، ولی مقدار آن مجدداً در برکه های اختیاری اولیه، ثانویه و خروجی نهایی تحت شرایط هوازی وتبدیل نیتریت به نیترات کاهش یافته است.

ترکیبات نیتروژنه، تصفیه فاضلاب، برکه های تثبیت، نیتروژن کجلدال