زینب بابازاده سورکی
محمدرضا کنعانی - دانشجوی دکتری تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
سیما نیک قلب رودسری

با عنایت به اینکه محیط چهارچوب های ضروری برای ایجاد انگیزش های اولیه توسعه در یک فضا محسوب می گردد و دخالت های آگاهانه در یک فضا نمی تواند رهنمودهای پایدار توسعه را به همراه داشته باشد، مگر با برنامه ریزی که به سرزمین به عنوان عامل اساسی و تعیین کننده در تامین اهداف توسعه توجه نماید. از اینرو تحقیق حاضر با روش توصیفی- مقطعی و مشاهده ای به بررسی وضعیت پایداری زیست محیطی توسعه صنعتی در شهرستان تنکابن پرداخته است. بررسی ها حاکی از آن است که از 295 واحد صنعتی مستقر در شهرستان تنکابن (128 واحد صنعتی مستقر در شهرک صنعتی سلمانشهر و ناحیه صنعتی سلیمان آباد و 167 واحد صنعتی پراکنده در سطح شهرستان)، به ترتیب 62%، 78% و 54% واحدهای صنعتی مستقر در شهرک صنعتی، ناحیه صنعتی و پراکنده در سطح شهرستان فعال می باشند. 100% واحدهای صنعتی مستقر در شهرک و ناحیه صنعتی و 69% واحدهای پراکنده در سطح شهرستان دارای مجوز زیست محیطی می باشند. در خصوص مدیریت پساب شهرک و ناحیه صنعتی به ترتیب مجهز به سیستم تصفیه فاضلاب مرکزی و سپتیک تانک می باشند، که دارای کارایی مطلوبی است و واحدهای پراکنده نیز 12% از سیستم تصفیه فاضلاب، 57% از سپتیک تانک، 29% از چاه جاذب و 2% هم نسبت به تخلیه به محیط اقدام می نمایند. در خصوص مدیریت مواد زائد جامد، شهرک و ناحیه صنعتی فاقد مدیریت جامع پسماند بوده و دفع مواد زائد به صورت غیراصولی صورت می پذیرد و 23% واحدهای پراکنده از مواد زائد در چرخ تولید استفاده مجدد می نمایند و مابقی به مراکز دفن منتقل می گردد. نتایج حاکی از آن است که اجرای مدیریت مواد زائد جامد در شهرک و ناحیه صنعتی و تمرکز صنایع پراکنده در شهرک و ناحیه صنعتی به منظور مدیریت یکپارچه جهت نیل به توسعه پایدار ضروری احساس می گردد.

پایداری، زیست محیطی، توسعه صنعتی، تنکابن، مازندران