رضا نجفی - کارشناس ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه رازی کرمانشاه
زهرا هژبری

در حال حاضر در بسیاری از نقاط جهان منابع سوخت طبیعی در حال از بین رفتن می باشند.سوختهایی که هر چند وجودشان برای بشریت لازم و ضروری است اما از طرفی باعث تجمع دی اکسیدکربن در محیط زیست اطراف و آلوده شدن آن می شوند. ‌ذرات‌ ‌معلق‌ ‌و‌ ‌هیدروکربن‌های‌ ‌نسوخته‌ ‌که‌ ‌از‌ ‌اگزوز‌ ‌خودروهای‌ ‌دیزلی‌ ‌خارج‌ ‌می‌‌شوند،‌ ‌سمی‌ ‌و‌ ‌سرطان‌زا‌ ‌هستند‌ ‌و‌ ‌تهدیدی‌ ‌برای‌ ‌سلامت‌ ‌انسان‌ها‌ ‌به‌ ‌شمار‌ ‌می‌آیند.. دانشمندان در پی یافتن جایگزینی جدید برای منابع سوختی توانستند بیودیزل را که دارای ترکیبات مختلفی از جمله B5, B20, B100… می باشد را کشف کنند که نه تنها تمام نشدنی است بلکه باعث کم شدن آلودگیهای محیط اطراف ما نیز می شود به طوریکه ‌‌نتایج‌ ‌مثبت‌ ‌استفاده‌ ‌از‌ ‌بیودیزل‌ ‌در‌ ‌کاهش‌ ‌سمیت‌ ‌و‌ ‌آلودگی‌ ‌هوا‌ ‌از‌ ‌سوی‌ ‌ارگان‌ها‌ ‌و‌ ‌سازمان‌های‌ ‌معتبر‌ ‌جهانی‌ به تایید رسیده است . بیودیزل را می توان از چربی بعضی حیوانات مانند: گاو, نهنگ ... بعضی گیاهان روغنی مانند: سویا، کنجد، آفتاب گردان، کانولا ....و حتی از روغن های دور ریز پخت و پز رستورانها نیز به دست آورد.اما بیودیزل تولید شده ازاین منابع نمی تواند تقاضای جامعه بشری را نسبت به سوخت حمل و نقل تامین کند .یکی دیگر از منابع تولید بیودیزل گیاهان دریایی می باشند. با توجه به اینکه بیشتر کره زمین را آب فرا گرفته است گیاهان دریایی منبع تجدید پذیر قدرت مندی برای بیودیزل می باشند از طرفی سوخت تولید شده از این گیاهان هم دارای بازده بیشتری نسبت به سوخت به دست آمده از گیاهان زراعتی است.در این مقاله سعی شده ضمن معرفی بیودیزل به عنوان یک سوخت پاک و سازگار با محیط زیست، مقایسه ای بین بیودیزل حاصل از گیاهان دریایی (آلگها) و سایر بیودیزل ها هم از لحاظ انرژی و هم از لحاظ جنبه های زیست محیطی صورت پذیرد.

بیودیزل، سوخت پاک، گیاهان دریایی، محیط زیست، انرژی