مائده یوسفیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
سیده خدیجه مهدوی
محمد مهدوی
رضا تمرتاش

جذب کربن در اندام های گیاهی و خاک محل رویش آن ها، در بهسازی محیط زیست دارای اهمیت زیادی است. در این راستا تحقیق حاضر به تعیین میزان ترسیب کربن گونه درمنه کوهی (Artemisia aucheri) در مراتع شاه تپه-چاه محمود در شهرستان دامغان پرداخته است. به طوری که نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی- سیستماتیک در قالب 20 پلات 1*1 متر مربعی در طول 2 ترانسکت عمود بر هم به طول 100 متر انجام شد. میزان کربن آن ها به روش احتراق تعیین گردید. نمونه برداری از خاک نیز در دو عمق 15-0 و 30-15 سانتیمتر در محدوده ریشه و خارج از محدوده ریشه انجام شد. جهت تعیین کربن آلی خاک از روش والکی- بلک استفاده شد. سپس با محاسبه وزن مخصوص ظاهری(gr/cm3) خاک در هر عمق و ضرب میزان کربن آلی خاک در وزن مخصوص ظاهری، وزن کل کربن ترسیب شده در خاک بدست آمد. به منظور بررسی و مقایسه ی میزان ترسیب کربن خاک و در هر عمق از آزمون t مستقل استفاده گردید. این بررسی به کمک نرم افزارهای آماری EXCEL و SPSS v.16 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که اندام زیر زمینی(ریشه) با 770.79 کیلوگرم بر هکتار بیشترین میزان ترسیب را در بین سایر اندام ها (شاخ و برگ، ساقه) داشته است. همچنین در مرتع شاه تپه-چاه محمود، میزان ترسیب کربن خاک در عمق 15-0 نسبت به عمق 30-15 سانتیمتر بیشتر بوده و گونه درمنه کوهی تاثیر معنی دار (در سطح 5%) بر ذخیره کربن آلی در عمق 30-15 سانتیمتری بین دو منطقه محدوده ریشه و خارج از محدوده ریشه داشته است در حالی که در عمق اول تاثیر معنی داری بر میزان ذخیره کربن نداشته است.

درمنه کوهی، کربن آلی، اندام هوایی، مرتع، بهسازی محیط