مهشید نصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشکده محیط زیست

پیرولیز ، فرایندی است حرارتی و بدون احتراق که از طریق گرما دادن به مواد در فضای بدون اکسیژن آنها را تجزیه شیمیایی میکنند . میزان تجزیه مواد در این روش ، به میزان گرما ، فشار و مدت زمان باقی ماندن مواد درپروسه بستگی دارد . از جمله فواید بکارگیری روش پیرولیز می توان به کاهش دفن پسماند ، کاهش CO2 ، افزایش میزان باریافتی ، کاهش مصرف سوخت فسیلی ، تولید الکتریسیته و ایجاد مشاغل جدید اشاره کرد . نوع موادی که میتوانند به عنوان پسماند اولیه وارد پروسه پیرولیز شوند ، دامنه گسترده ای را در برمیگیرد، در نتیجه پیرولیز نسبت به زباله سوز قابلیت بیشتری برای انطباق با شرایط جدید دارد ، از سوی دیگر ، تفکیک در مبدأ در بسیاری از مکان ها به صورت مؤثر انجام نمیگیرد ، در چنین شرایطی پیرولیز گزینه مناسبی است. به علت تنوع مواد ورودی به فرایند پیرولیز ، آلاینده های انتشار یافته نیز متفاوت خواهند بود . در این تحقیق پنج نوع ماده مختلف به عنوان ورودی فرایند در نظر گرفته شده و آلاینده های انتشاریافته از آنها با یکدیگر مقایسه شده اند . ورودیهای پروسه شامل لاستیکهای فرسوده ، چوب ، لجن فاضلاب ، زایئات پلاستیکی و مواد پلیمری اند . عمده گازهای انتشار یافته شامل H2S ،CO ،CO2 ،H2 و هیدروکربنهای سبک اند که متناسب با نوع ورودی پروسه دارای نسبت های متفاوتی هستند

پیرولیز ، انتشار ، آلاینده