علی قضات - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه اراک

امروزه استفاده از روش های مدرن جذب انرژی ورودی زلزله و باد، علاوه بر طرح سازه های مقاوم، به خصوص در بخش مقاوم سای سازه های احداث شده، نیز، مورد توجه محققین قرار گرفته است به طوری که با افزودن بعضی سیستم ها در قطعات مختلف سازه (یا احداث شده و یا در حال ساخت)، می توان میزانی از انرژی ورودی به سازه را کاسته و در نتیجه پاسخ سازه و خرابی های ایجاد شده را تا حد زیادی تقلیل داد. برای این منظور می توان از تکنولوژی های جدید در زمینه میراگرها و جداسازهای لرزه ای استفاده نمود. یکی از انواع میراگرهای استفاده شده در سازه ها برای میرا کردن انرژی ورودی به سازه به خصوص انرژی ناشی از نیروی باد، میراگر جرمی تنظیم شده (Tuned Mass Damper) می باشد. این نوع میراگر خود می تواند به دو صورت فعال و غیر فعال در سازه به کار برده شود که نوع غیر فعال آن به دلیل امکان بهره برداری همیشگی، عدم نیاز به تعمیر و نگهداری ویژه و عدم نیاز به منبع انرژی خارجی کاربرد وسیعی دارد. برای این منظور تا حد امکان باید فرکانس جرم افزوده را نزدیک به فرکانس ارتعاشی سازه تنظیم کرد تا اگرسازه با این فرکانس تحریک شد، میراگر با سازه ی اصلی در فاز مقابل ارتعاشی قرار بگیرد و بخش بزرگی از انرژی ورودی با نیروی اینرسی میراگر مستهلک شود. در این مقاله پس از تعاریفی چند از مفاهیم پایه ای این نوع میراکننده ها، استفاده از این مراگرها برای کنترل غیر فعال سازه ها، نیز طراحی و عوامل موثر در طرح و اجرا، کاربرد در مقام سازی، مزایا و معایب، هزینه های موجود طرح و اجرا و … مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

میراگر جرمی تنظیم شده ، استهلاک انرژی باد ، طراحی و عوامل موثر ، مقاوم سازی