سعید جعفری نامور - دانشجوی رشته کارشناسی عمران - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
سیده مهسا سیادتفر - دانشجوی رشته کارشناسی معماری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

در حال حاضر تعداد معلولین در جهان، یک درصد از کل جمعیت را به خود اختصاص داده اند بدلیل چنین روندی مسائل عدیده ای در حل مشکلات عمومی معلولین به عنوان یک قشر قابل توجه محسوس می باشد، زیرا به تناسب رشد جمعیت، معلولیتها نیز در ابعاد مختلف رشد داشته است. از طرفی مشکلات ناشی از نواقص و کمبودهای سیستم حمل و نقل شهری به صورت ترافیک نامطلوب با عوارض ناخوش آیند و مضر جلوه گر می شود. هر شهروندی در زندگی روزمره خویش به نوعی با این مشکل مواجه است ، معلولین که به عللی دچار ناتوانی یا کم توانی جسمی و یا ذخنی شده اند، درمقایسه با افراد سالم با مشکلات بیشتری در این رابطه مواجه می باشند. در برنامه ریزی حمل و نقل، یکی از عواملی که مورد ملاحظه قرار می گیرد ، مسائل و نیازهای معلولین می باشد. زیرا، یک نفر معلول نیز حق دارد، همانند سایر افراد جامعه، از تسهیلات اموزشی، درمانی ، فرهنگی و غیره بهره مند شود. نابسامان بودن فضای کالبد شهر و عدم انطباق آن با نیازها و خواسته های این گروه باعث منزوی شدن آنها می شود. که در بلند مدت خسارتهای اجتماعی و اقتصادی عظیم وارد می سازد فراهم آوردن وسایل رفت و آمد معلولین از جمله وسایلی است که نه تنها مسئولین و مربیان توانبخشی ، بلکه مسئولین و طراحان، کارخانه دارای و سازنددگان و حتی قانونگذاران نیز باید آن را در نظر داشته باشند لذا در این مقاله ضمن معرفی احتیاجهای خاص معلولین و مشکلات جابجایی آنها، راهکارهایی برای بهبود وضع حمل و نقل معلولین در شهر ارائه خواهد شد.

برنامه ریزی ، حمل و نقل ، مشکلات ، معلولین ، شهر