رحمت اله پاکدل - کارشناس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور

امروزه آموزش به عنوان یکی از مکانیزم های اصلی توسعه منابع انسانی د رحوزه سازمان ها و بنگاه های اقتصادی مورد توجه بسیاری از صاحبنظران ومسئولین و مدیران آموزش قرار گرفته است. آنچه بویژه در سازمانها، و بنگاه های بزرگ از اهمیت فراوانی، برخوردار است جهت گیری فعالیت های آموزشی به سمت دیدگاه های سیستمی و نگرش های استراتژیک می باشد که ضرورت آن با توجه به شرایط نوین جهانی، فن آوریهای پیچیده، سرمایه دانش و تغییر در مشاغل دو چندان می نماید. تلفیق و تمرکز نگرش سیستمی و جهت گیری استراتژیک با کارکردهای اصلی سیاست گذاری ، برنامه ریزی و اجرا و ارزشیابی آموزشی چرخه آموزش در سازمان ها را هدفمند ، عقلایی، پویا و انعطاف پذیر می نماید. از این رو این مقاله با ارائه یک دیدگاه یا مدل مفهومی سعی دارد عناصر و مولفه های اصلی که در راهبری آموزش در سازمانها به عنوان یک کارکرد سیستمی و استراتژیک که پیوندهای ناگسستنی با دیگر کارکردهای سازمانی دارد را مورد بررسی و توجه قرار دهد.