کمبود مواد اولیه مرغوب جهت تولید محصولات نسوز همواره از مشکلاتی بوده است که تمامی تولید کنندگان نسوز جهان با آن مواجه می باشند. در ایران این مشکل حتی بصورت بحرانی تر نمود داشته است. مهمترین ماده مصرفی در حال حاضر در صنایع نسوز ایران، منیزیت است که در مجموعه آنچه در کشور تهیه می گردد جوابگوی نیازهای روز افزون نمی باشد. هرچند اکتشاف و استخراج منیزیت از معادن ایران با خلوص نسبتا خوب موجب امیدواری صنایع نسوز داخلی گردیده، لیکن عدم ثبات در کیفیت و خواص و همچنین ذخائر اندک این معادن ، مشکلات آتی تولید کنندگان نسوزهای منیزیتی را نمایان می کند. لذا کمبود این موادبا کیفیت مطلوب در داخل کشور باعث می شود تا انگیزه صرفه جویی استفاده از مواد نسوز و یا استفاده مجدد از نسوزهای باطله با منطقی سازد. مصرف سرانه نسوز در صنعت سیمان ایران حدود 2 برابر اروپا می باشد که با توجه به مشکلات بهره برداری، عدم یکنواحتی مواد خام و … ناهماهنگی در تعمیرات و مشکلات منسوز کاری از جمله مواردی است که موجب می گردند نسوزهای کوره های دوار سیمان زودتر از موعد تعویض گردند. بعبارتی تعویض آستر نسوز کوره های خارجی معمولا بعد از از بین رفتن حدود نصف آجر صورت می پذیرد ولی در ایران آنطور که در مجتمع های مختلف مشاهده می گردد. در بسیاری ازموارد زمانیکه یک سوم آجر از بین رفته ضرورت تعویض آن بوجود می آید. بنابر همین علت این نوع نسوزهای دورریز و باطله کاملاً تخریب نشده و قابل استفاده مجدد می باشند. لذا کمبود مواد اولیه از یک طرف و کیفیت نسبتا مناسب نسوزهای دور ریز از طرف دیگر انگیزه تلاش جهت استفاده مجدد از این مواد را دو چندان میکند.