علیرضا علی احمدی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت
کامبیز قدس - کارشناس ارشد مدیریت و بهره وری / دانشگاه علم و صنعت ایران

این تحقیق بر اساس این فرض که نظام مشارکت در مراکز تحقیقاتی باعث افزایش کارایی و بهره وری می گردد. تدوین شده است و هدف از آن مطالعه موردی نتایج اجرای این نظام در یکی از مراکز تحقیق و توسعه کشور دربخش صنایع الکترونیک و کامپیوتر میباشد. در این مقاله خواننده با تعریف وری در محیطهای تحقیقاتی و شاخصهای کارای و اثر بخشی در محیطهای خلاق و نقش مشارکت در بهره وری بطور کلان آشنا شده و طی مروری بر مدلهای رفتار سازمانی با بهترین شرایط کاری درسازمان های هوشمند آشنا می شود. در ادامه به معرفی اجمالی نظام مشارکت در مرکز تحقیقاتی که مورد مطالعه قرار گرفته بود پرداخته شده است و سپس تغییرات برخی از شاخصهای کمی بهره وری مراکز تحقیقاتی در طول 3 سال اجرای نظام مشارکت با 2 سال قبل را در مرکز فوق بررسی خواهیم نمود و به مقایسه ای بین تیم های مشارکت طلب یا غیر مشارکت در این مرکز از لحاظ میزان بهره وری پرداخته ایم.