مدل الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی سیستم بک مخزنی چند منظوره زاینده رود
عنوان مقاله: مدل الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی سیستم بک مخزنی چند منظوره زاینده رود
شناسه ملی مقاله: COWR01_043
منتشر شده در اولین همایش منطقه ای بهره برداری از منابع آب حوضه های کارون و زاینده رود (فرصتها و چالشها) در سال 1385
شناسه ملی مقاله: COWR01_043
منتشر شده در اولین همایش منطقه ای بهره برداری از منابع آب حوضه های کارون و زاینده رود (فرصتها و چالشها) در سال 1385
مشخصات نویسندگان مقاله:
بنفشه زهرایی - استادیار، دانشکده عمران آب، دانشگاه تهران
سیدموسی حسینی - کارشناس ارشد مهندسی منابع آب، گروه مهندسی آبیاری وآبادانی، دانشگاه
محمدرضا نجفی - استادیار، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، د
خلاصه مقاله:
بنفشه زهرایی - استادیار، دانشکده عمران آب، دانشگاه تهران
سیدموسی حسینی - کارشناس ارشد مهندسی منابع آب، گروه مهندسی آبیاری وآبادانی، دانشگاه
محمدرضا نجفی - استادیار، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، د
در این تحقیق جهت تدوین سیاستهای بهرهبرداری از سیستم تکمخزنی چند منظوره زایندهرود، از یک الگوریتم سه سیکلی مشتمل بر بهینهسازی، ایجاد همبستگی و شبیهسازی استفاده گردید. یک مدل بهینهسازی بهرهبرداری از مخزن با هدف حداقل نمودن خسارت ناشی از رهاسازی جریان ماهانه تدوین و با استفاده از رهیافت الگوریتم ژنتیک مقادیر بهینه خروجی ماهانه در طول یک دوره زمانی طولانی مدت بدست آمد. سپس با ایجاد همبستگی بین متغیرهای حالت و تصمیم حاکم بر سیستم، در سه سناریوی مختلف سیاستهای خروجی بر اساس نتایج همبستگی و اعمال محدودیتهای مربوط به حجم و خروجی مخزن و استفاده از تکنیک ارزیابی متقاطع شبیهسازی گردیدند. نتایج بدست آمده نشان دهنده کارآمدی مدل الگوریتم ژنتیک بسط داده شده جهت بهینهسازی مقادیر رهاسازی ماهانه مخزن و در نتیجه تدوین سیاستهای شبیهسازی شده بر اساس نتایج معیارهای مورد ارزیابی میباشد.
کلمات کلیدی: الگوریتم ژنتیک، مدل بهینهسازی، سیستم تکمخزنی چند منظوره، اعتمادپذیری. سیستم رودخانه-مخزن زایندهرود
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/7498/