مهدی شریفی زمانی - کارشناس ارشد مدیریت سیستم و بهره وری و معاونت برنامه ریزی و پژوهش مرکز
محمود رستمی بشمنی - کارشناس ارشد مدیریت سیستم و بهره وری و مدیریت تولید صنعت مخابرات صا ایر

مدیریت کیفیت فراگیر (TQM) با وعده کسب نتایج برتر در کار، در بین روش های گوناگون، از جایگاه خاصی برخوردار می باشد، اما علیرغم همه ویژگی های مثبت TQM بسیاری از سازمان ها در بکارگیری آن با موفقیت روبرو نشده اند . دلایل بسیاری برای این عدم موفقیت مطرح شده؛ که بطور اعم می توان به عدم آشنایی و توجه سازمان ها به عوامل بحرانی موفقیت TQM ، اشاره نمود . تحقیق حاضر پاسخ به دو سوال اصلی، ″ عوامل بحرانی موفقیت TQM چه می باشند؟ ″ و ″ چگونه می توان این عوامل را مو رد ارزیابی قرار داد؟ ″ را جستجو می کند . در ارتباط با سوال اول، ادبیات مرتبط، مورد مطالعه قرار گرفت و عوامل شناسایی شده، براساس سنخیت، در یازده گروه اصلی دسته بندی شدند . سپس، وزن عوامل نسبت به یکدیگر با استفاده از روش تجزیه وتحلیل سلسله مراتبی، محاسبه گردید و سؤالاتی جهت هر یک از عوامل طرح شده و نه ا ی ت اً پاسخ مورد انتظار از سازمان ( شرکت صنایع مخابرات صا ایران ) با توجه به جوایز کیفیت بالدریج و جایزه کیفیت اروپا در موارد مشابه و ادبیات موضوع، تدوین گردید . بر این اساس، ٤٠ درصد از کل ١٠٠٠ امتیاز، توسط سازمان کسب گردید و براساس نتایج، نقاط ضعف و اطلاعات لازم جهت استفاده مدیران و سازمان ارایه گردید .

مدیریت کیفیت فراگیر، عوامل بحرانی موفقیت، ارزیابی