محمدرضا شهریاری - گروه خودروسازی صنعت پارس

در این مقاله سعی شده است با مکانیزمی خاص به تطبیق قابلیت خروجی فرایند بر اساس میزان رضایت مشتری پرداخته شود . لذا در ابتدا با توجه به نتایج حاصل از آدیت محصول ، تجارب افراد و آنالیز خطاهای بالقوه ، نقاط ریسک پذیر و نقاط عادی استخراج گردیده و این نقاط با توجه اهمیت حاصل از خواسته های مشتری مورد بررسی قرار گرفته و کنترل می شود . در نهایت با توجه به نقاط فوق ، چک لیست ها و رویه های لازم ، جهت تایید قابلیت فرایند استخراج شده و با توجه به آنها و در دسترس بودن نقاط ریسک پذیر و نقاط عادی ، قابلیت فرایند مربوطه جهت استفاده واحد بهره بردار مورد بررسی قرار گرفته و تایید می گردد . لازم به ذکر است این تایید قابلیت در هر مرحله از تکوین محصول فقط یک بار روی می دهد . پس از تایید قابلیت فرایند و انجام کنترلهای لازم ، با توجه به سیستم خودکنترلی و یا کنترل کیفی توسط کنترل کیفیت ، نتایج کنترل کیفی محصول به دست آمده با نتایج مورد انتظار مشتری تطبیق داده می شود . سپس با توجه به نتایج به دست آمده از این قسمت به اصلاح پروسه مطابق با نقاط ریسک پذیر جدید پرداخته شده ، و توابع کنترلی و متغیرهای کاری را به گونه ای سوق می دهند که بتوانند خواسته هایمشتری را با حساسیت مورد انتظار مورد کنترل قرار دهند . سپس بار دیگر نتایج به دست آمده را با توجه به آدیت محصول ،آنالیز خطاهای بالقوه ، و تجارب افراد آنالیز کرده و نقاط ریسک پذیر و نقاط عادی جدید را استخراج می کنند ، این چرخه آنقدر ادامه پیدا می کند تا به بهینه ترین حالت مطابق با خواسته های مشتری باشد . مهمترین نتیجه مورد انتظار استخراج نقاط عادی و ریسک پذیری می باشد که با توجه به اهمیت کنترل و انجام پروژه های بهسازی در مورد آن بتوان به حداکثر رضایت مشتری دست پیدا کرد .

رضایت مشتری – قابلیت فرایند – ریسک پذیری