مجتبی فتحی - پژوهنده مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
علیرضا مامن پوش - پژوهنده مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

گسترش شهرها و سکونتگاه های شهری از موضوعاتی است که همواره مورد توجه قرار گرفته است. مشکلات ناشی از تراکم شدید در شهرهای بزرگ، مصرف شدید منابع و تولید آلودگی با حجم بالا که در سکونتگاه های متراکم انسانی. تغییر کاربری اراضی حاصلخیز حاشیه شهرها، عمده ترین مشکلات محیط زیستی عصر جدید را تشکیل می دهند. شهر اصفهان نیز مانند برخی دیگر از شهرهای بزرگ کشور در دوره های مختلف از جمله در دهه های اخیر به دلیل تحولات اقتصاد ملی شکل جدیدی به خودگرفته است. این امر سبب شده مقدمه یک رشد اموزون در همه قسمت های اطراف شهر فراهم شد. مسائل ناشی از چنین آشفتگی بتدریج ضرورت توسعه شهری را در قالب طرحی با دیدگاه برنامه ریزی منطقه ای آشکار کرده است. در همین ارتباط توجه به روند گسترش شهر در مقاطع مکانی و زمانی اهمیت ویژه ای دارد. در این مقاله روند رشد بافت شهری در اراضی اطراف شهر اصفهان درمقاطه زمانی مختلف از سال 1334 تا 1386 هجری شمسی مورد بررسی قرار گرفته است.