امید رحمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
بهرام چوبین - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
محسن محسنی ساروی - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
فرزانه فخار - دانش آموخته کارشناسی مرتع و آبخیزداری دانشگاه فردوسی مشهد

تعیین دبی اوج سیلاب تقریبا در بیشتر پروژه های مهار سیل، مطالعه فرسایش و رسوب، سیستم پخش سیلاب، سد سازی و مهندسی رودخانه نقش اساسی را ایفا می کند. در بسیاری از حوزه های آبخیز مناطق خشک کشور به دلیل عدم وجود ایستگاه هیدرومتری و یا وجود نواقص آماری زیاد، استفاده از معادلات تجربی جهت برآورد دبی اوج سیلاب توسعه یافته است. در این تحقیق چهار روش تجربی برآورد دبی اوج ازجمله فولر، مک – مث، استدلالی و فانینگ در حوزه آبخیز درخت سنجد شهرستان نیشابور واقع در استان خراسان رضوی محاسبه گردید. پس از بررسی روابط تجربی برآورد دبی اوج سیلاب و مقایسه نتایج حاصله از آن ها، مشخص شد که روش فولر، اختلاف معنی دار با روش های مک – مث، استدلالی و فانینگ در سطح یک درصد دارد.

دبی اوج، حوضه های آبخیز خشک و نیمه خشک، نواقص آماری، معادلات تجربی