شیما پورشاهید
نازنین نصرالهی
جمال خداکرمی

نیروگاه های دودکش خورشیدی از جمله فناوری های تولید برق بوده که به دلیل سیستم ساده عملکردی از جمله کاراترین سیستم ها در بحث استفاده از انرژی خورشیدی جهت تامین برق می باشند، اما نیاز به سطوح گسترده که از لحاظ اقتصادی مناسب برای کاربردهای دیگر، از جمله کشاورزی نباشند، از محدودیت های آن ها به شمار می رود. با توجه به اینکه مناطق بیابانی بیش از نیمی از مساحت کشورمان را به خود اختصاص می دهند و دارای ویژگی مذکور می باشند، هدف از این پژوهش بررسی استفاده از فناوری دودکش خورشیدی در مناطق بیابانی کشورمان، ایران می باشد. روش تحقیق بکارگرفته شده در این نوشتار مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، مرور متون وتحلیل آنهاست. نخست تعاریف گوناگون بیابان از دیدگاه های مختلف ذکر شده، سپس با بیان پتانسیل بهره گیری از انرژی خورشیدی در ایرا و مناطق بیابانی کشور، به تشریح اجزای اصلی و عملکرد نیروگاه های دودکش خورشیدی پرداخته شده است. در ادامه نیز با بیان مزایا و معایب این سیستم، استفاده از آن در مناطق بیابانی مورد بررسی قرار گرفته است.

نیروگاه دودکش خورشیدی، بیابان،انرژی خورشیدی