علی افضلی - کارشناس مرکز تحقیقات بین­المللی بیابان دانشگاه تهران، ایستگاه پژو
صادق دلفاردی - مدرس دانشگاه جیرفت
علی تایا - کارشناس مرکز تحقیقات بین­المللی بیابان دانشگاه تهران، ایستگاه پژو

در مطالعات محیطی، آب به عنوان مهمترین عامل در برنامه ریزی مدیریت صحیح بهره وری از اراضی مطرح می‌‌باشد. در این مورد، کمیت آب، مقادیر حد، رژیم جریان و مقدار آب در دوره بازگشتهای مختلف مورد مطالعه قرار می‌گیرند. مطالعات هیدرولوژی به طور عمده متکی به داده های موجود در منطقه طرح و یا اطراف آن بوده و در موارد مورد نیاز، استفاده از روابط تجربی این امکان را فراهم می سازد تا براساس بعضی داده های اقلیمی، برآوردی از میزان آب در حوزه های فاقد آمار به عمل آید. لذا در تحقیق حاضر هدف بررسی روش های مختلف برآورد آبدهی حوزه رمشک در شهرستان قلعه گنج استان کرمان بوده که نتایج نشان می دهد روش های دبی-سطح و خوزلا ضریب رواناب بالا و روش های ایکار و نقطه ای ضریب رواناب پایین را در منطقه ارائه داده اند و از بین روش های مورد استفاده، روش جاستین پاسخ بهتری ارائه نموده است، دلیل آن حساسیت روش مذکور به پارامتر K بوده و این پارامتر باعث منطقه ای تر شدن روش جاستین می باشد.

روش های تجربی، برآورد آبدهی، روش جاستین، استان کرمان