سید یوسف هاشمی - استادیار دانشگاه فنی و حرفه ای دانشکده فنی و ملاصدرا رامسر
شعیب کاسه گر محمدی - مدرس دانشگاه فنی دانشکده فنی ملاصدرا رامسر
شهلا ضیائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کیش
مهدی بروجردی - دانشگاه فنی و حرفه ای دانشکده فنی ملاصدرا رامسر

مسکن و ساختمان یکی ازمهمترین بخشهای اقتصادکشور بوده و طیف گسترده ای ازسایرصنایع را برای فعالیت های خویش به همراه دارد اصلاح الگوی ساخت و سازبهره برداری وبازیافت مصالح درپایان عمر ساختمان ازدغدغه های مهم کشور ها برای توسعه پایدار می باشد درگذشته تاریخی ایران نیز الگوهای بهینه مسکن ازجمله درمصرف انرژی و سازگاری با محیط وجود داشته که پشتوانه فرهنگی و اجتماعی محسوب میشود توجه و تامل دراستفاده ازمصالحی که کمترین اثرات منفی زیست محیطی را درمجموع دوره تولید مصالح ساخت به کارگیری درساختمان بهره برداری نگهداری وهمچنیندوره پس ازاتمام بهره برداری را داشته باشد امری ضروری است و همچنین طراحی مناسب ساختمان عایق کاری هاپوشش و چترساختمان بصورتی که درمجموع عمر آن کمترین تلفات انرژی راداشته باشد ازاهداف این مقاله می باشد بهبود الگوی ساختمان و تلفیق با دیدگاه های زیست محیطی منجر به ارتقای کیفیت مصالح مصرفی روشهای ساخت روشهای بهره برداری و بازیافت می شود که علاوه برکاهش اثرات منفی برمحیط زیست زمینه های نوینی دربخش ساختمان فراهم می آورد

طراحی اقلیمی ، اقلیم شناسی ، اقلیم معتدل ومرطوب