حسن سروش - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
علی شاه نظری - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

سرمایه فکری ، زاده علم و دانش است . این واژه که هنوز در دوران تکوین خود به سر می برد، برای نخستین بار زمانی مطرح شدکه شرکت بزرگ سوئدی اسکاندیا؛ شروع به اجرای مجموعه ای از روش های نوآورانه علمی برای توجه ویژه به دارایی های نامحسوس خود کرد.بازارگرایی دردو دهه ی گذشته از استقبال بسیاری در بین پژوهشگران واندیشمندان بازاریابی و مدیران شرکت ها برخوردارشده ودر پژوهش های متفاوتی رابطه ی آن با سرمایه های فکری وانسانی با حضور یا عدم حضور متغیرهای واسطه ومیانجیبررسی شده است. سرمایه فکری را می توان سود مبتنی بر دانش شرکت قلمدادکرد . سرمایه فکری و دارایی های نامشهود از عوامل مهم موفقیت شرکت ها محسوب می شود . بر این اساس،در مقاله حاضر که بر اساس نتایج کار پژوهشی میدانی تدوین شده است،به بررسی رابطه بین سرمایه فکری و بازارگرایی در بین پرسنل شرکت آلمینیوم پارس شهرستان ساوه پرداخته ایم.جامعه آماری پژوهش ما،کلیه پرسنل شرکت آلمینیوم پارس می باشد که تعداد آنها بالغ بر 450 نفر بوده،که از این تعداد 155 نفر، بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شده اند. روش جمع آوری داده ها ،میدانی و ابزار جمع آوری داده ها ،پرسشنامه استاندارد می باشد.آزمون بکار رفته در این پژوهش،جهت سنجش رابطه متغیر ها ,همبستگی بوده است.لازم به ذکر است که کلیه مراحل تحلیل وتجزیه داده ها به وسیله نرم افزار SPSS، انجام شده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد که در شرکت مورد نظر میزان به کار گیری سرمایه فکری نقشی در افزایش و بازارگرایی داشته است یا خیر.

سرمایه فکری ، بازارگرایی، شرکت آلمینیوم پارس