امیر کاووسی - عضو هیات علمی گروه راه و ترابری – دانشگاه تربیت مدرس
لیل هاشمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری – دانشگاه تربیت مدرس ایران

فرودگاه عسلویه واقع در حاشیه ساحلی خلیج فارس حدود بیست سال قبل برای استفاده محدود هواپیماهای نظامی غیر سنگین ساخته شد . با برنامه وسیع استخراج گاز حوضه پارس جنوبی و ضرورت خدمات رسانی به این پروژه و توسعه منطقه، تطویل باند قدیمی بعنوان ط رحی عاجل در دستور کار قرار گرفت . از اهداف پروژه آن بود که بتوان آنرا در مدتی کوتاه برای پذیرش هواپیماهایی نظیر بوئینگ 747 و ایرباس آماده کرد.از تحقیقات صحرائی انجام شده در محل باند نتیجه شد که خاک بستر ضعیف بوده و سطح آبهای زیرزمینی نیز بعلت مجاورت با دریا بالا است .در این شرایط، باند قدیمی برای پذیرش هواپیماهای فوق، ضعیف ارزیابی و برای استفاده از آن تقویت روسازی باند ضروری دانسته شد. به منظور تقویت بستر بجای اقدام سنتی و متداول که همانا برداشتن خاک ضعیف، حمل مصالح مرغوب و جایگزینی آن با مصالح بستر موجود ا ست، روش تثبیت با آهک اختیار شد . این روش برای تقویت لایه های خاکی زیرین نیز به اجرا در آمد و برای تثبیت لایه های رویه از سیستم کف قیر و سیمان استفاده شد. عملیات اجرائی با استفاده از دستگاه تثبیت کننده خاک که اختلاط مواد با خاک را بصورت درجا و در ضخامت حداکث ر تا 50 سانتیمتر انجام میدهد صورت گرفت با این روش مقاومت سی بی آر خاک بستر از مقادیر بین 3-1 در تراکم 95% به بیش از 20 و مقاومت فشاری نمونه های مغزه گیری شده از لایه های تثبیت شده به حدود 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع رسید. آزمایشات مختلف روی لایه های تثبیت شده نشان داد که با استفاده از روش فوق باند فرودگاه پرتوانی اجرا و اهداف زیر نیز حاصل شده است: 1. استفاده از مصالح باند قدیمی موجب جلوگیری از آلودگی محیط زیست و صرفه جوئی در هزینه های پروژه شد.2. مدت زمان اجرای پروژه در مقایسه با اجرای روسازی با روشهای سنتی به کمتر از نصف تقلیل یافت. 3-ضخامت کل روسازی در مقایسه با روش معمول که همانا برداشتن مصالح باند قدیمی و استفاده از مصالح جدید است40% کمتر شد. دستگاه تثبیت کننده خاک WR2500 برای اولین بار در ایران در سال 1377 در فرودگاه عسلویه به کار گرفته شد.

تثبیت – خاک – آهک – فرودگاه – پارس – عسلویه