فاضل ایرانمنش - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری
مهدی اشراقی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

اگر برنامه ریزی را فرایندی با مراحل مشخص و بهم پیوسته برای تولید یک خروجـی منـسجم در قالـ ب سیـستمی هماهنـگ از تصمیمات بدانیم بدون شک پیاده سازی ویژگی های آن مانند مرتبط ساختن اطلاعات، تحلیـل شـرایط ، سـاخت زنجیـره هـای متفـاوتی از اقدامات مبتنی بر تصمیمات متوالی و رتبه بندی و انتخاب گزینه ها را می توان در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) جستجو کرد . در این پژوهش منطقه 22 شهرداری تهران با وسعتی معادل با 9975 هکتار به عنوان مطالعه موردی برای اجرای این پژوهش انتخـاب گردیـد . در این راستا ابتدا مدل مفهومی طراحی و کلیه لایه های داده های مورد نیاز برای ایجاد پایگاه دا ده های مکـانی گـردآوری شـدند . سـپس بـا استفاده از امک انات سامانه های اطلاعات جغرافیایی تلفیق و تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام شد . نتـایج نـشان داد ، پـارک هـای منطقـه در حدود 30 هکتار که چیزی معادل 0/3 درصد کل منطقه را شامل شده و از توزیع مناسبی نیز برخوردار نیستند . در این منطقـه فقـط پـارک های زیبا و رز به ترتیب با مسا حتی در حدود 2666 و 202963 متر مربع حداقل و حداکثر مساحت را بـه خـود اختـصاص داده انـد . بـا فرض اینکه حداقل فضای لازم برای هر نفر در شرایط تخلیه اولیه حداقل 2 متر مربع باشد ملاحظه مـی شـود کـه در نقـاط پـر جمعیـت متأسفانه چنین فضاهایی در دسترس نمی باشد .

برنامه ریزی، زلزله، سامانه های اطلاعات جغرافیایی، فضاهای تخلیه، منطقه22، GIS