سعید نی ریزی - نائب رئیس کمیسیون بین المللی آبیاری و زهکشی

در بحث ارزش ذاتی و ادبیات آب دو واژه بسیار کاربرد دارد و در این همایش نیز در چند نوبت از این واژه ها استفاده شده است. پدران ما طی قرون گذشته در خصوص تامین آب و ایجاد قنات بویژه در مناطق کویری زحمات بسیار کشیده و دستاوردهای عجیبی داشته اند به طوری که امروز این دستاوردها در دنیا نیز مطرح است. دیگر اینکه همه ما می دانیم «آب مایه حیات است» ، اما کمتر به آن توجه می کنیم. این دو واژه را مطرح کردم تا بگویم، ارزش ذاتی آب فراتر از آن است که بتوانیم درباره آن صحبت کنیم. مساله دیگر این است که آب یک ارزش اقتصادی، اجتماعی دارد که ما با اهمیت روبرو هستیم. چند مولفه وجود دارد که به ارزش آب نوسان می دهد، ابتدا نیاز و رشد جمعیت به دنبال آن بالا رفتن تقاضای آب که به تبع آن موجب بالا رفتن ارزش اقتصادی، اجتماعی آب می شود. عامل دوم دسترسی به منابع آبی مناسب است، به طوری که هرچقدر تامین، توزیع و فاصله آب از نقاط مصرف بیشتر شود ارزش اقتصادی اجتماعی آب نیز بیشتر می شود، زیرا جامعه هزینه بیشتری برای آب می پردازد. این ارزش اقتصادی – اجتماعی آب از دیدگاه اجتماع است، یعنی اجتماع ما باید این ارزش را برای آب قائل شود. عامل دیگری که مطرح است، محدودیت کمی و کیفی است، یعنی هرچقدر آب کم باشد و یا دارای کیفیت مناسب باشد، ارزش اجتماعی، اقتصادی آب بالا می رود. ولی چیزی که جامعه باید تحمل کند همین هزینه اقتصادی، اجتماعی آب است.