پرویز رضوانی مقدم - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
حمیدرضا احیایی - دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدبهزاد امیری - دانشجوی دکترای اگرواکولوژی دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک یکی از راهکارهای کاهش اثرات مضر کودهای شیمیایی و افزایش مواد غذایی خاک و بالطبع افزایش در دسترس قرار دادن عناصر غذایی به گیاه و افزایش کیفیت محصولات کشاورزی است به همین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار و دوازده تیمار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل فاکتور اول کمپوست مصرف شده قارچ خوراکی (Spent compost mushroom) شامل (0، 80، 60، 40، 20 و 100 تن در هکتار) و فاکتور دوم عبارت است از مایکوریزا (کاربرد و عدم کاربرد مایکوریزا گونه گلموس موسه) . میزان اسانس با استفاده از دستگاه کلونجر و با حلال آب انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد اسانس در تیمار کاربرد 60 تن در هکتار کمپوست قارچ خوراکی مشاهده شد همچنین بیشترین میزان درصد اسانس در تیمار کاربرد 60 تن در هکتار SMC و کاربرد مایکوریزا مشاهده شد. همچنین بیشترین سیر بالای 30 گرم (بالاترین سیر تولیدی از نظر کیفیت) در تیمار کاربرد 100 تن در هکتار SMC با 10532 کیلوگرم مشاهده شد که در مقایسه با شاهد 2982 کیلوگرم تفاوت بارزی را نشان می دهد همچنین بیشترین سیر تولیدی 15 تا 30 گرم در تیمار کاربرد 20 تن در هکتار SMC مشاهده شد که تفاوت معنی داری با سایر تیمارها نشان نداد . بیشترین سیر تولیدی زیر 15 گرم (کم کیفیت ترین سیر تولیدی) در تیمار شاهد با 1618 کیلوگرم و کمترین در تیمار کاربرد 40 تن در هکتار SMC با 290 کیلوگرم مشاهده شد که البته با کاربرد 100 تن در هکتار SMC تفاوت معنی داری نداشت باید توجه نمود که در مقایسه با میزان عملکرد کمترین نسبت میزان سیر تولیدی زیر 15 گرم در تیمار کاربرد 100 تن در هکتار SMC مشاهده شد. به طور کلی می توان بیان نمود که با دافزایش سطوح کاربرد SMC در هکتار موجب افزایش عملکرد اسانس و همچنین افزایش کیفیت سیر تولیدی به علن نرم کردن و افزایش میزان مواد غذایی خاک می شود

اسانس سیر، بستر کشت، مایکوریزا و کیفیت تولید